περιπλευρίτιδα

η, Ν

ιατρ. φλεγμονή τών ιστών που περιλαμβάνονται μεταξύ τού περιτόνου πετάλου τού υπεζωκότα και τού θωρακικού τοιχώματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + πλευρίτιδα. Η λ. μαρτυρείται από το 1879 στον Γ. Καραμήτσα].